13 Aralık 2015 Pazar

inziva^ya gittim. Gelicem.


Yaw meğer ne boyumu aşan işlere yazdırmışım kendimi. Bittim resmen. Ama ne bileyim canım ben, neredeyse her haftasonu, Cumartesi ve Pazar, sabah 09:00'dan akşam 19:00'ya kadar dersin yanı sıra, bir de her gün yapılası 2 saatlik pratik ödevi ve de bir kaç saat Anatomi çalışmak gerektiğini...

Ama canım, niye her şey hep çalışmayanlara hedefli yapılır ki?!!! Yazık değil mi biz #beyazyakalı/lara! Hobin ile ilgilenmek, kendine zaman ayırmak, hayatına bakmak için, ya Ev Hanım'ı, ya henüz öğrenci, ya da freelance veya part-time çalışan kadar şanslı olmak gerekiyor.

Ben gibi bir kaç daha full-time çılgını gelmiş katılmış bu yoga eğitimine. "Ama benim ödevleri yetiştirmeme imkan yok. En erken 20:00'de gelebiliyorum evime!" diye ağlayan, o biz çalışan azınlığa, garip garip bakan diğerleri... (Bunlar hep, zamanı olanlara olan kıskançlığımdan. :-ppp)

Zira ben, o bir hafta izni de alacağım diye, son 2 haftadır, en erken 22:00'da çıktım işten. En korkuncu, zihnin deli iş yoğunluğunda koşturmaya, yetişmeye çalışırken, bedenin masa başında öylece oturuyor olmak zorunda kalışı. Halbuki, stres anında bir koşmak, bir yürümek, bir hareket etmek gerekiyor. Ahhh, o zavallı bedene ne zararlar yükleniyor...
Tüm hastalıkların sebebi, tam da bu yaşanan durum işte...


Tüm bu zorluklar ve yoğunluk bir yana, içine girdiğim bu felsefe derinliklerine daldıkça dalasım var. Bıraksalar da, hiç çıkmasam... Öğrendiğim en ufak detay için bile nasıl mutluyum anlatamam.
Muazzam bir ışık açıldı sanki... Beni çağıran.





Ve en büyük tecrübelerden biri de, yarın sabah başlıyor...
İnziva'ya gidiyorum.

Bütün gün Yoga ve doğa içinde olmak... <3 <3 <3
Kendimle; zihin ve bedenimle baş başa... <3 <3 <3
Vegan ve glutensiz, sevgi dolu hayat... <3 <3 <3
Ve tüm dünyadan uzak, her şeyden uzak... <3 <3 <3

Ve en zoru, en az 2 telefonla yaşayan bir Beyaz Yakalı için, o telefonlarsız olmak olacak galiba.

Müthiş bir deneyime açılıyorum. 

Dönüşte görüşmek üzere... <3 <3 <3

Namaste... <3 <3 <3








8 Kasım 2015 Pazar

"Gerçek Bedenler", Victoria Secret Melekleri'ne karşı


Yoksa, Victoria Secret Melekleri, "Gerçek Bedenler"'e karşı, mı deseydim?

Milyonlarca kadına satış yapan, iç giyim pazarının %35'ini kontrol eden Victoria's Secret markasına, Büyük Beden modeller tasarlaması üzerine baskılar gün geçtikçe artıyor (Victoria's Secret'in en büyük bedeni XL ya da 42). Change.org'da açılan son çağrılardan biri de, Victoria's Secret Melekleri'ne, gerçek bedenli Melekler'in de katılması üzerine.

Tüm bunlar konuşulurken, 10 Kasım, Salı günü yapılacak olan dünyanın en seksi, en çok konuşulan defilesi, Victoria's Secret Fashion Showson dakika haberleriyle moda gündemini şekillendirmeye devam ediyor. Podyumda, Adriana LimaAlessandra AmbrosioBehati PrinslooCandice Swanepoel ve Lily Aldridge başta olmak üzere, yeni melekler Elsa Hosk, Jac Jagaciak, Jasmine Tookes, Kate Grigorieva, Lais Ribeiro, Martha Hunt, Romee Strijd, Sara Sampaio, Stella Maxwell, Taylor Hill yanısıra Victoria’s Secret PINK modeli olarak Gigi Hadid olacak. Haftalardır dedikodusu yapılan, Kendall Jenner’ın Victoria’s Secret podyumunda yürüyüp yürümeyeceği de nihayet kesinleşti. Kendall Jenner, bu haberi 20. doğum günü hediyesi olarak kabul ederek Victoria’s Secret’ın resmi duyurusunu Twitter hesabından retweet’ledi.

Bir başka son gelişme de, Victoria's Secret Fashion Show'un 20. yılında, şov gecesi sahne alması beklenen Rihanna'nın performansını iptal etmesi. Selena Gomez ve The Weeknd ile birlikte, Rihanna yerine, Melekler'e Ellie Goulding eşlik edecek.








Görünen o ki, markanın podyumlarında "gerçek beden" bir Melek henüz yer almayacak. Ancak, ona karşı yürütülen anti- kampanyaların devam edeceği kesin.



Victoria's Secret "A "Body" for Everyone"




Dove "Real Beauty"



Lane Bryant "I'm no Angle"




Huma Qureshi - Femina Magazine



Şirketler (ya da, kapitalist düzen deyip, şöyle doyasıya saydırmak var da :-p) biz kadınların şeklini şemailini belirlemeye devam ederken, 1990'ların "Heroin Chic" güzellik anlayışından sonra bu günlere gelebilmek bile büyük bir şey hani. Gençlik yıllarımın saçma sapan diyetlerle (diyet tarihim burada) heba olmasının sebebi, ahanda Kate Moss'un şu pozdur yani.



Calvin Klein "Heroin Chic" 1990s





ALDA Models - Vogue Kasım 2014



Benim en kızdığım şey, o dünya markalarının bizleri standartlaştırmak isteği. Ülkemizin de başına eklenen bu "Yeni" dünya düzeni, hepimizin, bedenen ve zihnen, fabrikasyon olmasını hedefliyor. Robot misali herkes tek tip olsun!!! Burun aynı, göz aynı, boy aynı, pos aynı, en aynı endam aynı; zihin de tamamen kapalı...






Yaw halbuki, hepimiz birbirimizden yapısal olarak o kadar farklıyız ki. Bırak bize öğretilen o elmadır, armuttur vücut yapısını, parmak izi kadar, kemiklerimiz de tamamen farklı. Her birimizin kendine özel vücut yapısı ve birbirine benzemez kemikler sitemi var. Her birimiz ayrı ayrı birer, emsalsiz, mucizeleriz. (Yoga Anatomisi derslerinden yeni öğrendiğim, aklımı başımdan alan, beni bambaşka yerlere götürecek bilgiler bunlar. Yogaya derinlemesine dalmalardayım. Haftasonlarımın da deli yoğun geçişi, bu Yogini yolculuğumdan. ;-))





Yok yok, konuyu "iç güzellik" ile bağlamayacağım. Tek hedefi kar etmek olan tüm bu şirketler, beynimizi "o gerçek, öbürü yalan" ile yıkamaya devam ededursun, ben sağlık dünyasının, kadın bedenin şekli için dediklerine bakacağım.

Bir kere, ince insanların çok çok daha az sağlık riskleri taşıdığı gerçeğini bir yeniden hatırlasak iyi olur. Sıskalar uzun yaşar.

Kadın vücudu deyince, yağ oranı pek önemli; şu yazımda yazmıştım detaylısıyla. İşte şekil de tam orada devreye giriyor. Sağlıklı yağ oranı da yetmiyor, onun çekici oranda vücutta dağılıyor olması gerekiyor.

Sağlıklı kadın vücudu şekli, belin totoya oranının (Hip-To-Waist Ratio; WHR) yüzde 75 civarlarında olanı.


Mayo Clinic


Bu oran dışında, bel çevresi tek başına sağlık açısından çok çok önemli. Yine Mayo Clinic'in yaptığı çok çarpıcı bir araştırmaya göre, bel çevresi 95 cm olan bir kadının ölüm riski, beli 70 santim olan kadından tam %80 daha fazla!!!









2 yıllık incecik bedenli hayatımdan sonra, erken menopozun yol açtığı insülin direnci, üstüne hortlayan Hipotiroidi (nasılı detayı şurada) ve hepsine inat, bıraktığım sigara ile büyük bedene doğru yol alıyorum şimdi. Diyeceğim o ki, 2 bedende de şekil bulmuş bir insanoğlu olarak, üzerindeki ihtiyacından fazla kilolar, sırtında ciddi yükler oluşturuyor. Hareketlerin bile ağırlaşıyor mesela. Çevik gibi sıçrayamıyor, fırlayamıyorsun hani. Kasa ağır çekiyor yani. 

Bu beden, o 2 ayak üzerinde durmak ve yürümek için yaratıldıysa eğer, boynunda eğilme, sırtında sızı, eklemlerinde ağrılar ve kasık aranda pişikler, saçma değil mi? Evet pişik dedim. Yürümeye çalışırken, bacakların birbirine sürtmesi, yürümene engel olması, beni en deli eden fazlalık. Biraz ayakta fazla durdum mu, çektiğim ayak ağrılarını anlatamam. Üst bedenin ağırlığından, belim de çokça kendini hatırlatıyor şu ara. Totomu koltuktan kaldırıp, harekete geçmekte zorlanıyorum resmen.







Oysa beden, hareket etmek istiyor...






Netice itibariyle, sağlıklı bir kadın vücudu, rahatlıkla hareket edebilen, ince belli bir şekle sahip olanıdır.


E ben de o halde, en iyisi mi, yavaştan bir harekete (şuradaki "Her daim Aktifim! ;-)"'li) geçeyim. Değil mi?! ;-)







30 Ağustos 2015 Pazar

Bir gurur duyayım kendimle!


Hiç de korktuğum gibi olmadı. Meğer "Sigarayı BIRAKMIŞ!" destanı öyle bir yayılmış ki, daha ben varmadan, yazlıkçı camiasında (onlar kimler dersen buraya tıkla) bu yazın da kahramanı oluvermişim.

Beni tebrik eden edene... Sarılan sarılana... Alkışlayanlar... "Helal be sana!" diye haykıranlar... "Bana ümit verdin.", "Umut oldun." diyenler... "10 numarasın!" hareketi çekenler...

Kutlayan kutlayana...





Bir ara kuzen, gaza gelip, beni omuzlarına alası geldi de, artık o kadar hafif olmadığımı o an fark edince, "Tamam, tamam." diyerek yavaşça bıraktı.

Benim için o kadar da büyütülecek bir şey değildi oysa. Zira, "Sağlıklı Yaşam Tarzı Manifestosu" (yazı için tıkla) eden birinin sigara içmeye devam etmesi kadar saçma bir hareket yoktu. Körpe gençliğimde, tamamen özenti ile başladığım bu pisliğe son vermekte, geç bile kalmıştım. 

Ve herkesler kutlayınca, o an anladım, ben büyük bir şey daha başarmıştım, esasında. Hem de onca problemin, üzüntünün arasında... En başta, kendim bir kendimi kutlamalı, alkışlamalı, tebrik etmeliydim ya! Hatta, "Dur gel bir öpeyim seni!" :-D
"Affferin kız sana!". ;-)







Konudan haberdar olmayanların "Sende bir başka güzellikler var? Ne yaptın sen böyle?" girizgahı ile, ortak kanı, yüzüme müthiş bir canlılık ve süper bir sağlığın geldiğiydi. O kadar ki, ışıl ışıl parlıyordum sanki. ("Yok artık!" dedikçe dedim de, vallahi de, herkeslerden aynı yönde şahane yorumlar yani. "Vay anasını" sevinçleri, şımarıklığı, kıs kıs ve bolca gülümsemeli...)

Ha o fazlalıklar mı? Aman gayet normalmiş ya. Annesi, teyzesi, bir tanıdığı da, sigarayı bırakınca kilo almıştı. Hatta sigarayı bırakıp da kilo almayan zaten yoktu ki. Tiroidi az çalışmaya başlayan, şekeri fırlayan bile vardı. 6 ay sonra, yavaş yavaş her şeyler yeniden yoluna giriyordu. (Ollley, 1 ay kaldı bu geçiş dönemini tamamlamaya.)


Velhasıl, alınan bunca gazla, bu yaz, tam bir kutlama hal ve hareketleri ile geçti. Coştukça coşuldu...







Kendime 65 kiloya kadar izin vermiştim de, 64,7'de kalmışım. Ohhh maşallah... :-p


De, herkesler "bunlar sağlık kiloları" dese de, pek de katılmamak, hatta kapılmamak lazım geliyor gerçekte. Ne kadar kilo, o kadar kısalan ömür. Hele de kadınlar için. Hayır zati, yapılacaklar listeme şöyle bir bakınca, benim en az 95'ime kadar yaşamam gerek.


13 Ağustos 2015'te 97 yaşına giren, dünyanın en yaşlı Yoga hocası
Tao Porchon Lynch



Bir de; e 40'ıma girmişken, şöyle bir 20'liklere taş çıkartasım var. :-D :-p





Neyse uzatmayayım, çeneyi bırakıp, artık yavaştan toparlamaya bakayım.


Yeniden yola girmek deyince, işe Bikini style ;-) plank challenge ile başlamak lazım gelir. Doğru dozla, öyle bir ateşlemeye başlar ki bedeni, en dip köşesine kadar, "Amanın nereden çıktı bu motivasyon?", "Nasıl da odaklandım ben yeniden doğru yola!" türü sözleri, düşünceleri tekrar tekrar eder olursun.








Mucizeler yaratan bu Bikini'nin Plank Challenge'ına (detaylar için tıkla) çeşitli versiyonlar da eklesem mi ki acaba? ;-)
(Daha düşünürken gaza getiriyor insanı, gördün mü be ya!)





Ahhh, e bir de Su var elbette. Baksana şu yazına; "Sihirli" Alkali Su (buraya tıkla) ve hatta şuna da; Günde 3 litre Su ile 10 Yaş Gençlik (tıkla).



Her şeye yeniden başlamak için tek ihtiyacın bir Yoga Matı ve de şifa dolu Alkali Su... Bu kadar kolay ve basit ya aslında; hatırlayana... :-)


Eureka! ("Hatırladım!" manasında! :-p)








29 Temmuz 2015 Çarşamba

Bu Yaz olmadı! Önümüzdekilere bakacağız!


Olmadı. Bu kez olmadı. 
Şu yürüyüş, şu halime çok iyi gelecekti de, yapamadık işte.

Yalnız, "Eyvahlar olsun... Peki şimdi tatilde ne giyilecek ki?!" paniği görülmeye değerdi.
2 yıldır giyilen o güzelim 36 beden Bikini'ler, yeniden giyilecek diye son saniyeye kadar hayaller edildi. Onların olacak gibi olmadığını artık kabul etmekle cinnetler eşliğinde, dükkan dükkan denizlik kıyafetler arandı. Bir ara, Sibel Arna'nın *Mayo daha moda." makalesiyle o tarafa yöneleyim dedim, ama pişman oldum. Deneme odalarında çektiğimi bir ben bilirim. 40 bedeni bile daracık yapmış bu danalar... Hayret birşey... Bele kadar geldi diyelim, yok çıkmıyor yukarı bu nalet şey... Çıkarayım, olmayacak bu, ayyy yok çıkmıyor da bu sefer... Kaldım böyle...  "İmdat" diye bağıracağım, rezalet olacak... Yok istemem bu mayo denen şeyi.

Üst 42 (hey maşallah), alt 40 en siyahından bir Bikini buldum Calzedonia'da. Üzerine de, "Cool People smile :-)" mesajlı en bolundan bir tunik, yine oradan. 

H&M'den 40 beden bir kaç kot şort ve t-shirt.

Bu yaz böyle...
Tatilden dönünce, bakacağız artık önümüzdekilere...
Ben bir denize gireyim de önce...






4 Temmuz 2015 Cumartesi

Hadi inşallah


Matofin'e daha fazla dayanamadım, bıraktım. Zaten Haşimato'nun verdiği yorgunluk var, üstüne bu diyabet ilacı ile tam uyurgezere döndüm. Göz kapaklarımı açık tutmak için harcadığım enerjiyle 2 kilo verdim, o derece!

Tiroid için ilaca başlamadık zaten. Aman eksik kalsın. İçim dışım doktor, test ve ilaç oldu.

Derken, o olağanüstü şahane programıma uyunca, dün sabah da ne göreyim tartıda:





Ki, 2 sabahtır, Sun Salutation'ımı yapamıyor; uyku durum hali devam ediyor çünkü; akşamları da bir Tadelle King Size götürüyorum.
Günlük minimum 5000 adımı bile yapamadığım zaman oldu. Ha zati, yapabilsem de ancak o kadar hani.







E bir de dün akşam bunun kutlaması yapıldı. Hayır bu kutlamalar neden yemek ve içmek üzerine odaklı hep, anlamıyorum yani.
Bu sabah tartıya korkuyla çıktım ya... Ama bir bakmışım ki 61.6. Olleyyyyyyy...
Aman, "Ahanda bu iş pek kolay" şımarmalarına girmek yok! Ki bu en tehlikelisi... Dağılıverirsin valla...

Şimdi, her şeyleri daha da şahane yaparsam, Pazartesi 59'u, kıyısından köşesinden görür müyüm ki?
25 Temmuz'a biletimi de aldım. 3 hafta var. 54'lere düşsem mesela. Olur mu ki acaba?

Hadi inşallah... <3 <3 <3 <3








Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...