Yaw gayet de iyi gidiyorduk! Tamam şahane olmasa da, iyi gidiyorduk! Yani, hala adım atmalardan haber yoktu da! Yok "elim geçmedi" geçiştirmeleri ile, Yoga yarım yamalak! Yine de, bir yola girilmişti!
Hafta sonu, coştum da coştum! Bahanelerim de zaten şahanesiyle hazır:
- "Durun! Artık yeter!" türlü memleket halleri...
- "Hazirana girdik de, nerede bu güneş?", "Ne yaptık biz bu doğa anaya?" aktivist üzüntüleri...
- "Yine mi PMS?" sıkıntıları...
- "Bu hafta sonu bana yine yetmeyecek!", "Çok yoruldum ama bu hafta!" #beyazyakalı çileleri...
- "Yahu, bir kitap, bir de sağlıklı beslenmeden başka harcamam yok! Bitti daha elime geçmeden maaş!", "Ne yapmalı? Ne yapmalı?" derin düşünceleri...
- "Ahhhhhh bir zamanım olsa ya!" hayalleri...
- "Sıkıldım!"'lı...
- "Bezdim!"'li...
Ve haykırışlar, en kolayı ile, elinin altındaki, yemek, ile oluyor işte!
Şu verdiklerimin hepsini, 2 günde aldım geri belki de!
De!
Yemekle çözülecek mi?
Hangisi? Hangi birisi?
Bir, dünya derdi, bir de, mutfağın eksikleri, bitmez, bilmez misin ki!
Ye de ye, zırla da zırla! Nereye kadar?
Bunca güçlüğün içinden, fırlayıp çıkmak, asıl seni sen yapacak olanlar!
Dolayısı ile #diren , daha önce hiç denemediğin kadar!
Sakın bırakma! Ne yaşamayı! Ne sevmeyi! Ne de gülmeyi!
Ne olursa olsun yaşananlar!
Tamam!
Yukarıdaki onca derin söz ve düşünce hala işe yaramadı diyelim!
Yahu ne yapalım? Yedik işte! Bir de bunu mu dert edelim?!
Hem, olur böyle şeyler! Kötüleri olmasa, iyi günleri nereden bilelim?!
Geçmiş geçmişte kaldı! "Hikaye oldu gitti!", "Mazi!" diyelim!
Zihin coşunca, beden de koşar ardına, sağlıkla dolar...
Ve, mutluluk, böyle doğar! ;-)