Hormonlarla Dans

Bezdim... Yeminle bezdim!
Yordun... Hem de çok yordun beni be!
Bu neymiş arkadaş böyle?!
Ayda birine bile dayanamadığım bu PMS halleri her Allah'ın günü yaşanır mı?!
Bir güncük, bir ses etme de varlığını unutayım be!

İsyan etmeyeyim diyorum ama, bazen burama kadar geliyor! Sırf isyan oraya kadar çıksa iyi, üst beden de şişkinlikten sürekli ağzımda zati. Töööbeeeee...

Allah'ım! Maneviyat yönü yıktı geçti beni, bak kalktım! İşe güce, deliliğe verdim! "Vardır bir sebebi!" dedim! Avutuyorum kendimi. Bir de bu bedensel haller birazcık yoluna girse?!

Erken menopoz, erken yaşlanma da mı demek?! Erkenden de göçeceğiz mi yani?!!!

Neyse, tamam, düşünmeyeceğim!
Yok! Hayır!
Ağlamayacağım da!

Hem dur bakalım, daha ölmedik!

Hele şu eski beden şeklime bir kavuşayım da! Bak nasıl moral oluyor bana!

Artık çok zor olabilir! Biliyorum! Bedenimin yağ tutası var bolca. Kaslar da eriyor. Metabolizma gittikçe daha da yavaşlıyor!!! Enerji çabuk tükeniyor! Yorgunluk basıyor!

Ben de, 2 katı çalışırım o zaman!!!!!!

Yeniden tartılara döneyim!
Yok dönmeyeyim, vazgeçtim! 

Hormonlar bedenin dengesini nasıl bozuyorsa?! Her sabah tartılmayı ve ona göre günü geçirme planları yapmayı seven ben, tartılardan soğudum resmen! Bir gün 3 fazla, ertesi gün 2 eksik, sonraki gün 4 fazla, bir sonraki gün 3 eksik! Deli etti beni!

Bedeni ölçüp biçmelere geçeyim en iyisi!

Büyük resmi şuraya bir asayım:

9 Nisan 2013: Bikini öncesi
24 Ekim 2013: Bikini oldum ;-)
3 Mayıs 2014: Daha da Bikini oldum :-)
15 Ağustos 2014:  Hala Bikini hallerdeyim. 
Sonrası malum!

Geç oldu ya, ama dur yine de yogamı yapayım. 10 dakika ne de olsa.
E hadi o zaman... ;-)

6 hafta incelten Yoga

Sağlıklı beslenme, artık hayatımın bir parçası olmuş belli. Birkaç akıllı adımla, raya girdim yine. Eh, bir şeyi alışkanlık haline getirdin mi bir kere, her şey kolaylıkla otomatikleşiyor işte böyle. De, tembellikten kurtulmak için biraz daha çalışmam gerek!!! Yılların tembelliği işte. Toto bir kaç gün yer görünce, koltukla aşka geçiyor hemen. Ona "Gerçek Aşk"ın "Mat" ile yaşanacağını yeniden hatırlatmam gerek.

"Mat" ile olan ilişkim, çılgınca, delice, bağımlılık derecesinde büyük bir aşka dönüşsün istiyorum. Tutkuyla bağlı olayım ona, özlemle her gün yolunu gözleyeyim istiyorum. Onunla buluşmalar, hayatımın en heyecanlı anları olsun, gözüm başka bir şey görmesin, onsuz geçen günüm olmasın istiyorum.

Diyeceğim o ki, ben bu işi alışkanlık haline getireceğim. 
Göz otomatik olarak "Mat"'i arayacak, pose'lar tutukuyla ardı sıra akacak...


Ne demiş Aristo:

"Sürekli yaptığımız şey neyse, biz oyuz. O halde, mükemmellik bir eylem değil, bir alışkanlıktır."

Sokrates, öncesinde kuralı da zati koymuş:

"Değişimin anahtarı, eski ile zaman kaybetmek yerine, yenisini kurmaktadır." 

20. yy.'dan bir filozof, Jim Rohn, der ki:

"Başlatan motivasyondur. Devam ettiren ise alışkanlık."

Charles Duhigg’den ‘Alışkanlıkların Gücü’  kitabında beynin rutinleri ve alışkanlıkları sevdiğinden bahseder. Basit ve açık bir işaret bulup, ödülü net tanımlayıp, arzuyu yaratıp -ki, alışkanlıkları arzular doğururmuş-, bir şeyi her gün tekrar edersen, artık o, otomatikleşip, hayatının yeni alışkanlığı haline geliverir. Dahası, kazanılan yeni alışkanlıklar, benzer yeni alışkanlıkları da tetiklermiş. "Egzersiz yapan kişinin sağlıklı beslenme alışkanlığı edinmesi daha muhtemel" örneğini verir. benim ki tersi olacak anlaşılan.


Hem Tara Stiles ablamız ne der: "Günde 10 dakika yoga, "en iyi sen"'i ortaya çıkarır. Yeter ki, her gün, evet her gün düzenli yap."

Bu arada, son çalışmalar gösteriyor ki, egzersiz alışkanlığı kazanma, yani onu artık hayatının günlük rutinleri arasında vazgeçilmezi yapma, en az 6 ile 8 hafta arasında sürüyor. 6 hafta boyunca her gün 10 dakika bile olsa yoga yaparsam, diş fırçalamadan rahat edememek gibi, o da bir tutkuya dönüşecek.


O halde, Taracığımın nefisinden incelten yogaları ile 6 haftalık bir programa başlayayım. "Mat" ile ilişkimi doruklara çıkarırken, şahanesiyle incecik olayım.

İlk haftanın konusu, incecik bir bel. En sevdiğim. Önce bir seyredeyim.

Hmmmm, anlaşıldı. Forearm Plank'a geçmeden yapılan sağ bacak ile Downward Dog Split'ler sol bacak ile de yapılacak. Hatta 2'şer defa daha tekrar edilecek.

#6haftaİnceltenYoga başlasın! ;-)

Cemreler Aşkına

Ve bugün, 20 Şubat, ilk cemre havaya düşer... Zorlu kış şartlarının sonu gelmiştir. Hava artık yavaştan yumuşamaya başlar. Derken, 27 Şubat'ta, ikinci cemre suya düşecek ve buzları eritecektir. 6 Mart geldiğinde, son cemre de toprağa düşecek, ona yeniden hayat verecektir. İlk kır çiçekleri açacak, o muhteşem ilkbahar başlayacak.

Baharın müjdecisidir cemreler...
İnsanoğlu cemre zamanlarını pek sever...

Eskilerde, cemre zamanlarında, önemli kişilere övgü şiirleri yazılırmış. Önemli kişiler de kendilerini öven şiirleri yazan şairleri ödüllendirirmiş. Bu şiirlere “Cemreviye” ve “Bahariye” denirmiş.

Gelenekler ne güzeldir. Bu cemre zamanı biz de geleneklerden gidelim. Madem, Şubat ayını önce kendimizi sevmeye ithaf ettik, önemli kişi olarak da yine kendimizi seçelim. Övgüler ile ödüllendirelim. Şiir yazmak şöyle dursun, destanlar döktürelim.

20 Şubat - 6 Mart boyunca, "I LOVE MY BODY" tabloma (şurada), cemreler düşsün bolca.

Kendime şu ödülü de sunayım: Günde bir kareyi yapmama özgürlüğüm olsun. 

Mesela, oldu ya; ki oluyor, can çekiyor; akşam 18:00'den sonra bir kaçamak yapasım gelecekse, mis gibi incelten güzellik uykumu almış, 3 litre Alkali suyumu kana kana içmiş, beslenmede seçimlerimi sağlıktan yana kullanmış, en az 1 dakikalık plank'a geçmiş, incelten güzellik bakımlarımı yapmış ve en az 5000 adımımı da atmış olayım.


Sevgi ve ödül dolu bu 15 gün, 
Bedenimize, yüreğimize cemreler düşsün...

Mucizevidir Sevgi

İçinde SEVGİ oluşundan olsa gerek, seviyorum Şubat'ı.
Sevgilere sevgi katarak taçlandırmalı o halde, bu ayın her anını.

SEVGİ: varlığa, oluşa, hayata, yaşama bir minnet ifadesi... Teşekkür etmek yani... Ve MUCİZE, bunu hatırlamakta gizli...



Gelmiş geçmiş en iyi kişisel gelişim kitaplarından, The Magic ile 28 günlük inanılmaz yolculuğa yeniden çıkmak süper olacak gibi. ;-)




Önce ilk iş, KENDİNİ SEVMELİ!

Bedenini!

Sevdiklerini gözünden sakındığın gibi, ona da gözün gibi bakacaksın. Öyle ki; iyilik ile besleyecek, can susuz bırakmayacaksın. Ona istediği hareketi katacak, yenilenmesi için gerekli ne varsa vereceksin. Üstelik hiç de üşenmeden, aksine canı gönülden, aşk ile ihtiyacına koşacaksın. Yeter ki, sağlıklı, huzurlu ve mutlu olsun! 

Böylece...


Uyanınca ilk iş, tüm içini temizleyen ılık limonlu suya koşar...

...günlük 3 litre suyun peşine düşersin.

Gözün tüm gün sağlık ve mutluluk katan yiyecekleri arar...

www.zeytiniseviyorum.org

...adım attıkça devam etmek istersin.

18:00'den sonra içini yormaz...

...ruh ve bedeni aşk ile bağlayan Plank'a geçersin.

Ona sevgi ile bakar...

...uykuya, tatlı rüyalara, huzur içinde dalarsın.

Tablo da yapalım; hepsi SEVGİ ile dolsun.

MUCİZEVİ bir Şubat ayı olsun!

bu tarz benim

Bronşit olmuşum yahu! Ama kendim ettim. Hafta sonu, cini içinde güneşe aldanıp tüm gün sokaklarda geçirip, ohhh bol buzlu "bir büyük"'leri de devirince, e tabi, sağlıklı beslenmeye ve alkali suyumu eksik etmediğimden beri hastalanmıyorum ya hiç bir de, "bana bir şey olmaz" havalarında, kaptım şifayı. E bi de, geçen hafta çok yoruldum doğrusu, öyle böyle değil. Günde 3 saatlik uyku anca. Eeeeeee, bedenin dinlenesi geldi zaar.

Pazartesi ofise girmemle acile doğru yola koyulmam bir oldu. Serumu yeyip, tüm gün mışıl mışıl uyumuşum. Ertesi gün farkına vardım ki, raporluyum, hafta içi ve ben evdeyim. Olleyyyy.. (Bu bir: Zavallı #beyazyakalı tepkisidir!).

Kitaplarımı aldım, battaniyemi, çorbalarım, bolca limonlu sularım, çaylar ve pastalar (hastayım ya!)...
Pek kitap okuyacak halim yokmuş meğer, televizyonu açtım. Dizi, film, kanal kanal zaplarken Show TV'de kaldım. Bu, "Bu Tarz Benim" de, jüri başka. Hem de kimler kimler; duayen Cemil İpekçi mi dersin... Hürriyet Moda editörü Sibel Arna da orada... Umut Eker var. E o Serdar Ortaç'ın eşi Chloe değil mi? Ne hoş hatun ama... Türkçesiyle de pek şeker...

Ya bu arada, ben "Bu Tarz Benim"'i demin bir yerde daha görmedim mi? Dur bakayım; evet TV8'de de var. Bu tekrar mı dedim de, araştırınca ne öğreneyim: Olaylar olaylar... İş hayatında olunca, böyle, hayatın asıl konularını kaçırıyorsun maalesef! :-p

Meğer Acun Ağabeyimiz transfer etmiş, tüm programı jürisiyle. Show TV de geri kalmamış, bilirkişi adamları toplamış. Kendisini tarzıyla pek beğendiğim arkadaşımız Öykü Serter'in karşısına rakip olarak da Ebru Akel'i getirmiş. Hayır, aynı isimle iki ayrı kanalda, aynı program! Pes! Kapışma çok büyük! Hepsi birbirinden güzel yarışmacı kızlar; kimisinin çenesi fena da; bu rayting savaşlarında heba olmasalar bari.

Tarz, yani stil denilen şey, iç dünyanı dış dünyaya haykırmak. Bir nevi özgürlük aslında. Kişiliğini, belki de kimliğini, içinden geldiği gibi sözsüz ifade etme şekli. Dolayısı ile, klişe olsa da, giydiklerinin yanında, hareketlerin, konuşman, yürüyüşün, yani seni dış dünyaya ifade eden ne varsa, hepsi ile bir bütün. İşte, Cemil İpekçi de, tam buna göre yorumlar yapıyor. Kişiliğin yansımasına tarz diyor. Seviyorum kendisini. Sibel de İvana da Umut da uzmanlıkları ile vücut proporsiyonlarına uygun giyinmeye yönelik bilgilerini paylaşıyorlar. "Boyu kesmek" diye bir tabir var mesela. Diğerleri, kendi zevklerine göre değerlendiriyorlar kanaatimce.

Bana kalırsa, tarz, renkler, zevkler ve tatlar gibi tartışılmaz, hatta yorum da yapılmaz. Bırakın kim nasıl, ne şekilde giyinmek istiyorsa giyinsin be yaw. Beğendiğine "ne güzel olmuş, pek güzel yakışmış" der, muhabbetine göre "nereden?" ile devam edersin. Beğenmediğine de bakmaz, geçersin.
Güzele bakma ya sevap, e beğenmediğine de kötü demek, olsa olsa, günaaaaaaahhhhh...

Yalnız, her Allah'ın günü yeni bir şey giymek, üstelik kombinli mombinli, hiç kolay iş değil. En az 13 hafta mı sürecekmiş neymiş bu program. Bir de galalar oluyor her hafta anladığım kadarıyla. Amanın... 78 gün ediyor... Artık 78 gün boyunca kim dayanırsa...

Bir de, "concept" diye bir olay var! Günübirlik pizza yemeye, İtalya'ya gidenler mi dersin?! Diğeri, LA sahillerinde yürüyüşe çıkıyor! Mankenlik ajansına, taksi ile görüşmeye gideni var! Öbürü, ajans sahibi olmuş, "kızları" ile yemeğe çıkıyor!

Velhasıl, "Nereye gidiyorsun?"'un cevabı pek mühim! İvana şiddetle sorguluyor!

Nereye mi gidiyorum?

Her Allah'ın sabahı, aynı yoldan, aynı trafik eşliğinde, aynı insanlardan oluşan aynı iş mahali, aynı ofise gidiyorum İvana! :-p

Ne yapayım? Nasıl yapayım? Bir akıl verin canım bana!

Pazartesileri "Managment Meeting"'lerinde, "Durum vahim! Alarm çalıyoruz!" ifadesi için kırmızılara mı bürüneyim? Ya da, "Aman benim Canım Country Manager'ım, bana bugün hiç bulaşma, geç beni!" der yeşil kombinlere mi gireyim? Bütçe toplantılarına, Euro baskılı t-shirt'ler ile mi gideyim?! Ne edeyim?

Gerçi, bu plaza aleminde, her gün yepyeni bir "outfit" ile gelen arkadaşlarımız var. Kuaförden çıkma saçlar, sabahın köründe... Hayır, ben daha gözümü bile açmış olmuyorum ofise girdiğimde. Arabam öğrendi yolu, o kendiliğinden gidiyor. Otoparkta durunca, "hadi geldik" diyor. Asansörde çıkarken "5 dakka daha"'ya devam ediyorum ben...
Ojeler bile her gün değişiyor, kombine göre. Her gün o bilmem kaç pont topukluların üzerinde...
Bana çanta değiştirmek bile zulüm.
Hayır, bunca ojeye bile para yetmez, nasıl yetişiyor bilemedim ki...
Ama, takdir etmek lazım gelir. Hatta önümü ilikler, eğilirim de. 



Bizde durum şöyle:

Pazartesileri için yolumu buldum. Pazar günü ne giyiyorsam, Pazartesi de o. Pazartesi sendromlarını böyle atlatıyorum. Ofistekiler ne bilecek ne giydiğimi hafta sonu değil mi yani?. :-p

Ama diğer günler basıyor bana o "Yarın ne giyeceğim?" kabusu.

Cuma gelince de, elime ne geçerse... Bıraksalar eşofmanla gideceğim, yeminle...

Hele bu ara, kendimden memnun olmamaktan, dahası üzerime o 36 bedenlerin olmayışından, tarz fix: Çeşitli taylar üzerine, hava durumuna göre uzun t-shirt veya uzun sweet-shirt, üzerine de yine uzun salaş bir hırka. Ayakta bot veya hiç vazgeçemediğim UGG'lar. Boyunda kocaman bir şal veya metreler boyu atkı. Bu.

Ah ahhh... Benim içimde bir Carrie Bradshaw var da aslında...

...da, yüzeye çıkamadı bir türlü!!!

Zorla çıkarmak mı lazım acaba?!!!!!!!!

Eureka!!!! (veya 'Heureka'; Yunanca: εὕρηκα/ηὕρηκα, Evreka şeklinde okunabilir) :-ppp

Tam istediğin gibi olsan da şöyle, neler giymezsin ki sen!!! Carrie de Bradshaw da alt eder yanında! :-P
Cümle alem "tarzsın" diye haykırır, o baş parmaklar, kuşlar muşlar göğe ulaşır valla...
Heyyyttttt... :-p

Hayal gücün kurumuş senin! Harekete geçir şu bilinçaltını, da!

Çak şöyle sosyal alemde bir Bikini tarzı, #butarzbenim 'li şahane bir "outfit", bir "look"! Beyninin o altındaki zatı muhterem, kendine gelsin, canlansın şöyle ya!

Akşam eve gelince olsun, tam da işten trafikten bunalmış olduğun, "off bugün de halim kalmadı", "bir şeyler mi yesem" türlü şeytana uymak üzere olduğun o anlarda... Hayaline, bir kere girdin mi işin, motivasyon çıkar doruklaraaaaaaaaaaaaaa...


Açılıııııııınnnnnnn...
Çekiliiiiinnnnn...
Sosyal alemin yeni #tarz fenomeni geliyoooooor... 
Tutmayııııınnnn...
:-ppp :-DDDDDDDDDDDDDDDDDD