Biraz NEFES alalım!

Bu su, nelere kadir?! İçim açıldı vallahi. Yavaş yavaş, artık tüm hücreler suya doydukça, cilt de kendini yenilemeye koyuldu! "Seni çok iyi gördüm"'lere, bir de "Kızım sen botox mu yaptırdın?"lar eklendi! ;-)

Zihnim kendine geldi. "Amanın suyumu içeyim" alıştırmaları, ana da şahanesinden taşıyor insanı. Farkındalık dediğin başlamıştır yani.

Bu arada, onca yıl ettiğim "Senin Beynin Sulanmış!" türü söylemlerim hep boşa gitmiş, ha ha. Meğer su çoğaldıkça, zeka aydınlanıyormuş ya!

Neyse.. Şimdi, şu şuan yaşamaları, felsefe dilindeki farkındalık durum hali, Bikinice, "Ahanda ben bu an'da ne yapıyorum?"'ları en süperinden sağlıklı bir alışkanlığa dönüştürme vakti.

Rutinlerin otomatikleşmesi pek doğal. Da, bu, günümüz, deli koşuşturmalı, motoru takıp çılgınca bir şeyleri yetiştirme zamanında, robotlaşamaya döndü. Anların keyfini süremediğimiz günlerdeyiz. Boşuna değil, tüm Google aramalarında "mindfullness"'ın zirvelere çıkması. Şöyle 2 dakika durdurabilsek zihnimizi.. Yok anam.. Geçtim iş planlarını, gündelik hayatımızın planlarını düşünmekten bile anı hep kaçırır olduk! "Akşama ne yemek yapıcam?", "Yarın ne giyeceğim?", "Trafik çıkışta nasıl olacak?", "Ayy daha markete uğrayacağım!"..


Biraz NEFES alalım yahu!

Evet işte, tam da bu! Bu kadar basit! Nefesine odaklandın mı, yaşadığının farkındasın demek!


Üstüne üstlük, doğru ve derin nefes almanın sağlığa katkıları, pek muhteşem şahane:

1. Nefes, vücudu toksinlerden arındırır. Metabolizmanın doğal çalışmasından atıklar oluşur. Nefesin ana görevi bizi bu toksinlerden temizlemektir. Bu atıklardan arınmazsak, asitlenir ve paslanırız. Oto-toksik-asyon yani Asitlenme nelere sebep oluyordu? Şuradan iyicene bir hatırlamakta fayda var. 
2. Nefes, gerginliğe şifa olur ve rahatlatır. 7/24 Kronik Stres altındayız artık. Bu meletin bize ettiklerini şuradan bir daha bir okuyayım.
3. Nefes, düşünceleri berraklaştırır ve depresyona ilaçtır. Derin nefes tüm bedeni rahatlattığı gibi, oksijen sinirleri de gevşetir. Korkular, kötü düşünceler, hatta depresyon dahi uçup gider.
4. Nefes, ağrılara bile iyi gelir. Bir yerin ağrıdığında, nefesini tutarsın. Oysa derin nefesler almaya devam etsen, o ağrılara da şifayı getirirsin.
5. Nefes, iç organlara masaj yapar. Yaşamsal organlarımızın sirkülasyonunu arttırır.
6. Nefes, kanın kalitesini arttırır.
7. Nefes, bağışıklık sistemini güçlendirir. Kandaki oksijenle besinler yerli yerine taşınır.
8. Nefes, ciğerlerimize şifadır.
9. Nefes, kalbimizi güçlendirir.
10. Nefes, sinir sisteminin mükemmel çalışmasını sağlar. Zihin ve beden bütünleşir.
11. Nefes, kasları güçlendirir. Tüm hücrelerin oksijene doyması ile olur. Bir de, doğru ve derin nefes alıp vermeler, karın kaslarını da muhteşem çalıştırır.
12. Nefes, duruşumuzu düzeltir. Ve dik bir duruş, insanı anında zayıf gösterir.
13. Nefes, midenin sindirme yeteneğini arttırır.
14. Nefes ile zayıflanır. Oksijen fazla yağların yakılmasını hızlandırır.
15. Nefes, Enerjidir! Gençleştirir! Yaşamı Uzatır!

Gelelim günde 2 kere yapacak olduğum 5 dakikalık nefes egzersizine:

Nefes almak, önce tüm nefesi boşaltmak ile başlar. Sonra:

1. Burundan aldığın nefesi, önce karın ve bel bölgene, sonra göğsüne doldur. Bunu 5'e kadar sayarak yap.
2. Tut ve 3'e kadar say. Vücudundaki her bir hücrenin altın rengindeki, şifa ve denge dolu Güneş ışığı enerjisi ile dolduğunu gör.
3. Tüm nefesi ağzından 5'e kadar sayarak bırak. Karın kaslarını sırtına kadar ittir. Tüm toksinler yok olup gitsin.

Bunu yemeklerden önce yapmak süper olur doğusu.. Gelsin tadına doyulası anlı öğünler..
Öğle yemeğinden hemen önce ve de akşam eve gelince.. ;-)))



Elbette bu haftanın İncelten Yoga'sı bu farkındalığa yardımcı olacak: Anda olmak! Dengene odaklanmak!

Dengeyi korumak için bir sandalyeden yardım alınabilir. Aynı rutin diğer taraf için tekrarlanıp, 2 kez daha yapılır. Toplamda her bir tarafta 3 tekrarla tamamlanır.

Haftanın özet tablosu:

Kalalım an'larımızda! ;-)

    

Bedenimle Sohbet

Yanlış anlaşılmasın kış mevsimiyle alıp veremediğim hiçbir şeyim yok! :-p

Doğayla kavga edilir mi hiç?! O senin için var! Seni sevmenin bir yolunu bulacağım kış ben! Sonraaa, bu kış şartlarında bizi eşşek misali çalıştıran bu sözüm modern hayata, içtenlikle söveceğim ki, birinden alayım sinirimi. Dur yahu, yeri gelmişken halledeyim hemen işimi. Sonraya bırakırsak, minik kar tanesi dönüşüyor dev "karbonhidrat getirin banaaaaaaaa" çığına...

Arkadaş, bunca saat çalışmak, öğretilerimize ters bir kere! İstanbul'da bugün gün batımı 16:41!!! Annemiz babamız ne derdi? "Sokak lambaları yanmadan, evde olun çocuğum!" Gelenek göreneklerimize aykırı bu çalışma düzeni! Tamam, üniversite yıllarımızda değil geç saatler, o lambalar söndükten sonra da eve dönüşler oldu! Oldu da, alacağımız ev hapsi cezalarına da razı gelmeyi bilirdik hani! Ah ahhh, o cezaların kıymetini bilememişiz. Ev hapsi dediğin, evde yan gelip yatmaca.. Hele o öğle saatlerine kadar uyumak yok mu?! 
Geç saatlere kadar çalıştığımız oluyor, ama yine sabah 06:30'da uyanılıyor ya???!!!!! BEN, İŞ HAYATINA DA EV HAPSİ CEZALARI GETİRİLSİN İSTİYORUM!

Çok şükür, günlerin kısalığı diplerini gördü! Gün dönümüdür şimdi.
Önce yavaşça, sonra hızlanarak muhteşem bir ahenkle uzayacak günler. Aralık sonuna kadar bir gün sabah, diğer gün akşam 1'er, Ocak başında akşamlara vererek ağırlığını yine her gün 1'er dakikalık uzamalar olacak. Ocak 21'inden sonra da 2'li 3'lü dakikalarla devam edecek. Şubat başında, sabahları Güneş'i Selamlama'larıma başlayabilir ve işten aydınlıkla çıkabilirim.

Aklımı seveyim. Ya da, #BikiniylePlankYapıyorum fikrini yüreğime düşüren meleklerime sağlık! Duruşlar uzadıkça, bedenime olan dikkatim de arttı ziyadesiyle. Nasıl artmasın? Tir tir titreyerek, "Buradayım!" diye haykırıyorlar! Son bir kaç gündür, o tam da istediğim şekle girmiş vücudum ile bikiniyle Bobou Alaçatı'da plank yapıyor hayalini ederken, gözlerimi açınca "Neredeyim ben yahu?" şaşkınlığını yaşayacak derecede kaptırıyorum kendimi. Yogini mi oldum ben acaba?! Yok, başka bir şeyse de, boşveeeeerr! Çünkü, ben çok sevdim bu işi.

İşi şöyle kış mevsimine de bağlayıp, tinsel birkaç sözle, bugün itibariyle en güzelinden başlamam mı ben meditasyonlarıma. Zira, kış, toprak ananın içselliğine dönüşüdür. Yakında, yeniden doğuş için kendini bütünlemesidir. Bize de doğa ananın çağrısına kulak vermek düşer!

Rahatça aldığım meditasyon oturuşumla, burundan alıp karnıma gönderdiğim ve ağızdan bıraktığım nefeslerime şöyle bir konsantre olayım. Bir kaç nefese dikkatten sonra, başlarım ben derin sohbetime:

Merhaba Beden. Sana bundan böyle bütünüm diyeceğim.

Seni yıllarca nasıl da görmezden geldim. "Ben" diye kabul etmedim. En önemlisi, seni hiç dinlemedim. Ben seni hiç adam yerine koymadım ki kulak vereyim! Halbuki sen hep söylemeye çalıştın: "Yoruldum" dedin. "Yahu daha aç değilim, nedir bunlar?". "Bak ya, şekeri ben düzenleyemiyorum tek başıma ama" dedin. "Sadece proteinlerle taş oldu böbreklerde" diye haykırdın. "Susuz kaldım, bak erkenden yaşlanıyoruz haberin ola güzellik". Söyledin hep, duydum da dinlemedim. 

Her şeye rağmen bana küsmedin.. Ne şahane şeysin sen! En ufak sağlığı, en küçücük sevgiyi hemen kabul ettin. Ben 1 verdim, sen 2 katını! Çok teşekkür ederim.

Şimdi, burnumdan karnıma aldığım derin nefeslerle sana gerçek sevgimi gönderiyorum. Ve ağzımdan bıraktığım nefesle biz artık bir bütün oluyoruz. Bir oluyoruz. Artık kulağım, dikkatim, ilgim ve tüm sevgim bütünümde.

Tüm sevgim bütünümle..