inziva^ya gittim. Gelicem.

Yaw meğer ne boyumu aşan işlere yazdırmışım kendimi. Bittim resmen. Ama ne bileyim canım ben, neredeyse her haftasonu, Cumartesi ve Pazar, sabah 09:00'dan akşam 19:00'ya kadar dersin yanı sıra, bir de her gün yapılası 2 saatlik pratik ödevi ve de bir kaç saat Anatomi çalışmak gerektiğini...

Ama canım, niye her şey hep çalışmayanlara hedefli yapılır ki?!!! Yazık değil mi biz #beyazyakalı/lara! Hobin ile ilgilenmek, kendine zaman ayırmak, hayatına bakmak için, ya Ev Hanım'ı, ya henüz öğrenci, ya da freelance veya part-time çalışan kadar şanslı olmak gerekiyor.

Ben gibi bir kaç daha full-time çılgını gelmiş katılmış bu yoga eğitimine. "Ama benim ödevleri yetiştirmeme imkan yok. En erken 20:00'de gelebiliyorum evime!" diye ağlayan, o biz çalışan azınlığa, garip garip bakan diğerleri... (Bunlar hep, zamanı olanlara olan kıskançlığımdan. :-ppp)

Zira ben, o bir hafta izni de alacağım diye, son 2 haftadır, en erken 22:00'da çıktım işten. En korkuncu, zihnin deli iş yoğunluğunda koşturmaya, yetişmeye çalışırken, bedenin masa başında öylece oturuyor olmak zorunda kalışı. Halbuki, stres anında bir koşmak, bir yürümek, bir hareket etmek gerekiyor. Ahhh, o zavallı bedene ne zararlar yükleniyor...
Tüm hastalıkların sebebi, tam da bu yaşanan durum işte...


Tüm bu zorluklar ve yoğunluk bir yana, içine girdiğim bu felsefe derinliklerine daldıkça dalasım var. Bıraksalar da, hiç çıkmasam... Öğrendiğim en ufak detay için bile nasıl mutluyum anlatamam.
Muazzam bir ışık açıldı sanki... Beni çağıran.

Ve en büyük tecrübelerden biri de, yarın sabah başlıyor...
İnziva'ya gidiyorum.

Bütün gün Yoga ve doğa içinde olmak... <3 <3 <3
Kendimle; zihin ve bedenimle baş başa... <3 <3 <3
Vegan ve glutensiz, sevgi dolu hayat... <3 <3 <3
Ve tüm dünyadan uzak, her şeyden uzak... <3 <3 <3

Ve en zoru, en az 2 telefonla yaşayan bir Beyaz Yakalı için, o telefonlarsız olmak olacak galiba.

Müthiş bir deneyime açılıyorum. 

Dönüşte görüşmek üzere... <3 <3 <3

Namaste... <3 <3 <3